سنا پاپلی

سلام دخترقشنگم ... سفیدبرفیه من الان که دارم برات مینویسم تو یه دختر18 ماهه ی کوچولویی که روی تخت خابیده...چه زود گذشت روزهای باتوبودن...گاهی بی اندازه دلم برای روزای اولت تنگ میشه...برای فک بی دندونت...برای تلاش های مستمرت ک بتونی 4دست وپابری...دلم برای تاتی تاتی هات تنگ میشه برای دورزدن توی اتاق توی روروعک...گاهی دلم تنگ میشه برای انگشت خوردنت برای قنداق کردنت ... دنیای کودکی توهرروزقشنگ ترمیشه ومنوبابات فقط تماشاگراین لحظاتیم...باهمه ی شباهتی ک ب بابات داری اما این روزافوق العاده منویادکودکی های خودم میندازی موهای هپلی وپف کرده ت ...شیطونی های بی حدمرزت....واین که نمیتونی حتی یه دقیقه یه جابشینی...وقتی منوبابات میشینیم وال...